Als adviseur kan ik media kritisch onder de loep nemen, interne medialandschappen inrichten en ik kan je vertellen hoe je schaarse middelen het meest effectief kunt inzetten.

Als trainer/coach zweep ik redacties op en kan ik een slimmere mediamaker van je maken. Omdat ik vijfentwintig jaar media heb gemaakt in complexe omgevingen kan ik theorie makkelijk vertalen naar de praktijk en illustreren met herkenbare voorbeelden.

Ik krijg vaak te horen dat ik energiek ben en gekke dingen verzin die, als je er nog eens goed over nadenkt… helemaal zo gek nog niet zijn. Een paar voorbeelden.

Maak er een strip van!

Hoe maak je een verhaal over iets dat -hopelijk- nooit gebeurt? Voor een netwerkbedrijf moest ik een verhaal maken over crisisteams. Hoe die opereren als zich onverhoopt calamiteit voordoet. Ingewikkeld! Op papier wordt zoiets “als-dannerig” en dat is saai. Mijn idee? Maak er een strip van. Erik Kriek tekende, ik maakte het scenario en hielp met de research.

 

 

 

 

Censuurmeter & blote secretaresses

Na de Vuurwerkramp (’00) in Enschede ging de gemeente aan de slag met zichzelf. De organisatie moest op de schop na een kritisch onderzoeksrapport en het blad MOI! ondersteunde die cultuurverandering.

Het personeelsmagazine oogde oergezellig. Zoals Tukkers zijn. Maar ondertussen zette Moi! de boel op scherp. Met een stevige hoofdredacteur -Twan Timmermans- die stond voor de redactionele koers, brachten we verhalen die gemoederen beroerden. Een onderzoek naar de politieke voorkeur van ambtenaren (linkser dan gemiddeld) zorgde voor ophef, secretaresses gingen “esthetisch bloot” op de foto tijdens een fotoshoot in de villa van de burgemeester en we gingen hacken met pientere studenten om de computerbeveiliging te testen. In die sfeer verzon ik ook de roemruchte censuurmeter. Als er achteraf was gestreept in een artikel, dan sloeg de censuurmeter uit. Er ging een geweldige preventieve werking van uit. En alles in het teken van de missie hè? De organisatie wakker schudden. Dat lukte vrij aardig.