Met een fanatiek stelletje dorpsgenoten hebben we in onze vrije tijd een Dorpskwis opgezet. In mijn eigen dorp Luttenberg -dat door iets minder bescheiden dorpelingen steevast wordt omgedoopt tot De Parel van Salland-.
Dat idee van die dorpskwis is niet nieuw. Volgens mijn waarneming kwam het overwaaien uit Brabant. Daar zijn dorpen al jaren bloedfanatiek aan het dorpskwizzen. Bij ons in Luttenberg besloten we het warmbloedig en eenvoudig vorm te geven. Het idee was oersimpel. Teams halen een boek vol kwisvragen en opdrachten op in het gemeenschapscentrum en gaan thuis een avondje stevig aan de slag met vrienden, buren en familie.
Nou, dat werd dus een onwijs analoog gebeuren. Ook wel eens fijn na twee jaar zoomkwisjes. En het had een Sallands, kneuterig gehalte. Ik houd daar enorm van. In huiskamers en kroegen hingen de opdrachtvellen aan waslijntjes, kinderen gingen op jacht naar mysterieuze figuren, de soms omvangrijke buiken van ooms en tantes werden beschilderd en in elke huiskamer zat wel een oma te breien aan een sjaal. Teams konden een generatiebonus verdienen, zodat jong en oud lekker samen aan de slag gingen.
Vijftig teams streden om de eer, een oerlelijke beker en voor hun eigen goede doel. Want ook dat maatschappelijke element zat erin. Elk team koos vooraf een goed doel uit en daar speelde men voor. Uiteindelijk ging een leuke zorgboerderij in het buitengebied van Luttenberg aan de haal met vijfhonderd euro. En de nummers twee en drie gaven hun prijzengeld (350 en 150 euro) aan jeugdgroep Aksie.
Plusjes
In en rondom de dorpskwis hadden we allemaal mini-missies bedacht, vaak met -bijna stiekem- een maatschappelijk plusje. Zo hebben we grote groepen dorpsgenoten naar ons landbouwmuseum gestuurd. Deelnemers konden een verdubbelaar verdienen tijdens een kerkdienst op de kermis. Het openluchttheater werd ingezet. En de boodschappenopdracht in de plaatselijke supermarkt werd door de supermarkteigenaar gekoppeld aan een donatie bij de voedselbank.
De Dorpskwis werd gefinancierd met deelnemersgeld, een fijne bijdrage vanuit Kracht van Salland, een onderdeel van het Europese subsidieprogramma LEADER en een gulle gift van de plaatselijke ondernemersvereniging. Al dat geld vloeide volledig terug naar de gemeenschap en niet te vergeten: ons gemeenschapscentrum, het vermaarde Elckerlyc, beleefde twee mooie avonden. Met een tap die vloeide zoals die in Luttenberg kan vloeien.
Nou ja, lang verhaal kort: een warme spelletjesavond vol meerwaarde. Gezellig, kneuterig en toch maatschappelijk relevant. Het hoeft allemaal niet zo ingewikkeld te zijn.